Mocne kino przedkodeksowe o przyjaźni dziewcząt, którym los płata figle i sprawia, że wraz z biegiem lat ich życia ulegają ciągłym przekształceniom.
First National Pictures
Na pozór tylko progresywne kino, przekształcające się w finale w istny festiwal seksizmu i mizoginii, które przywracają niestety wyjściowy status quo.
Jakże aktualna w XXI wieku kpiarska satyra na politykę, błyskotliwie wymieszana z dodatkowym składnikiem, to jest z komedią romantyczną.
Przednio zrealizowany portret Ameryki AD 1932, wprawdzie poturbowanej, ale wciąż pretendującej do utraconej całkiem niedawno świetności.
Atak przypuszczony na żółte dziennikarstwo, którego społeczna szkodliwość jest tak duża, że twórcy bezpardonowo porównują je do mafijnych struktur.
Szczere i przeszywające dzieło portretujące stracone pokolenie, które snuje się po powierzchni ziemi, choć wolałoby latać.
Irytująca chwilami komedia mająca na celu wypromowanie swej głównej gwiazdy, a mianowicie obdarzonego wyjątkową vis comica Joego E. Browna.
Opowieść o próbie spełnienia marzeń, która odbija się czkawką, oraz kino gangsterskie ku przestrodze, gdyż kto spluwą wojuje, od spluwy ginie.
Pesymistyczne kino antywojenne, dźwiękowy debiut Howarda Hawksa z robiącymi wrażenie sekwencjami powietrznymi i zwykłymi rozmowami.
Pełna napięcia historia kryminalna oraz jeden z wczesnych przykładów kina o napadzie z podwójną rolą wspaniałej Loretty Young.
Wyrafinowana komedia pomyłek, w której Seiter – być może nieświadomie – przygląda się psychoseksualnej orientacji głównej bohaterki.
Autotematyczna i niegroźna satyra na Hollywood, już u zarania funkcjonowania demaskująca i odbrązowiająca przemysł kinowy.