Mocne kino przedkodeksowe o przyjaźni dziewcząt, którym los płata figle i sprawia, że wraz z biegiem lat ich życia ulegają ciągłym przekształceniom.
Joan Blondell
Przednio zrealizowany portret Ameryki AD 1932, wprawdzie poturbowanej, ale wciąż pretendującej do utraconej całkiem niedawno świetności.
Świetnie napisany, wyreżyserowany i zagrany film łączący kino gangsterskie spod znaku Wielkiego Kryzysu z dziką komedią romantyczną rodem z ery przedkodeksowej.
Czerpiąca z tropów wypracowanych przez kino gangsterskie opowieść o walczącej z niesprawiedliwością i złem kobiecie o wielkim sercu.
Szorstki i brutalnie realistyczny film gangsterski, który znakomitego tu Jamesa Cagneya katapultował do hollywoodzkiej pierwszej ligi.
Melancholijna, pesymistyczna i skąpana w deszczu historia trójkąta miłosnego, przywodząca na myśl późniejszy czarny realizm poetycki.
Przypominające egzystencjalny horror głębokie studium obsesji i chorych ambicji, które – jak w przypadku każdego szanującego się filmu noir – prowadzą do upadku.
Przednia komedia – zalążek późniejszych screwballi – w której mężczyźni jawią się jako duże dzieci niepotrafiące odciąć pępowin od swych matek.