Dojrzała, empatyczna i zniuansowana opowieść o niespodziewanych narodzinach bratnich dusz przemierzających Amerykę w poszukiwaniu lepszego jutra.
USA
Nudne, pozbawione napięcia i poczucia humoru oraz mało brawurowe kino o napadzie, które pełnymi garściami czerpie z podobnych filmów z przeszłości.
Letnia przygoda miłosna, wprawdzie pozbawiona głębi i chwilami dość stereotypowa, ale za to bogata w szczere emocje i bohaterów, których da się lubić.
Kolejna błyskotliwie napisana przedkodeksowa apoteoza kobiecości, która wyraża się zarówno poprzez służbę na rzecz innych, jak i miłość do siebie, dziecka oraz partnera.
Przeciągnięta do pełnego metrażu komiczna intryga, która zmieściłaby się najpewniej w dwuaktówce, a przy okazji jeden z najważniejszych filmów z udziałem Flipa i Flapa.
Zgrabnie zrealizowana parodia kina spod znaku miecza i sandałów, nie tylko nastawiona na rozbawienie publiczności, ale i komentująca realia Wielkiego Kryzysu.
Udany film łączący pełen napięcia thriller z komentarzem społecznym, na tle którego rozgrywa się rodzinny dramat, oraz czerpiący z popularnego w latach osiemdziesiątych kina spod znaku ucieczek w noc.
Bardzo hermetyczna i ociekająca sprośnościami komedia o sile siostrzeństwa, trudach macierzyństwa i tym, co czyni z przyjaciół rodzinę.
Choć na pozór pogodne, to w istocie wyjątkowo nijakie kino o dwójce mężczyzn zmagających się z syndromem Piotrusia Pana i robiących wszystko, by nie dorastać.
Koronkowo zrealizowany portret buzujących Stanów Zjednoczonych i Nowego Jorku oraz skomplikowanej relacji łączącej Johna Lennona i Yoko Ono.
Imponujący debiut reżyserski noszący znamiona traumedii: o rzeczach złych i bolesnych mówiący w sposób subtelny i humorystyczny, nigdy niepopadający w przesadę oraz nieepatujący cierpieniem.
Kolejna dość przeciętna klechda o Dzikim Zachodzie, wprawdzie kompetentnie zrealizowana, ale z automatu przyćmiona przez tragiczne wydarzenia, do jakich doszło na planie zdjęciowym.
