Poprawna i kompetentnie sfilmowana, choć zarazem mało błyskotliwa i dobrze już znana opowieść o przepracowywaniu traum w zupełnej dziczy.
Recenzje
71 Artykułów
Znane doskonale kino o inwazji na dom (z zewnątrz i z wewnątrz), a więc na miejsce, które z założenia powinno kojarzyć się z bezpieczeństwem.
Komedia romantyczna nasycona elementami mrocznymi, w której reżyser żongluje zbyt wieloma piłeczkami, by całość mogła się udać.
Substytut erotycznego thrillera rodem z końcówki XX wieku, a przy tym wystarczająco interesująca wariacja na temat kina voyerystycznego.
Szczery i rozdzierający serce dramat skąpany w błękitach o ludziach żyjących w więzieniach, niekoniecznie w sensie dosłownym.
Potwornie nudne kino, od strony realizacyjnej trącące amatorszczyzną, za to w ostatniej sekwencji nadspodziewanie mądre i intrygujące.
Obfitująca w metafory i symbole psychodrama na temat dojrzewania i towarzyszącego mu poczucia pustki, uciekająca się do ironii oraz baśniowej wręcz konwencji.
Szalenie cielesny film, feministyczna jazda bez trzymanki odsłaniająca prawdę o Ameryce, nielegalnym handlu kobietami oraz sutenerstwie.
Wspaniała, choć momentami nieco zbyt sentymentalna opowieść o dorastaniu, stale przełamywana przez humor wysokich lotów i dystans do świata.
Wartościowe kino o pozbawionej wdzięku starości i przepracowywaniu bolesnych traum, a przy tym aktorski popis Lance’a Henriksena.