Pretensjonalna i pozbawiona emocji biografia Billie Holiday, która broni się jedynie w partiach muzycznych, w pozostałych wiejąc nudą.
Recenzje
Kafkowska z ducha opowieść o człowieku niesprawiedliwie zamkniętym w więzieniu, w której wyjątkowo mało jest samego humanizmu.
Szczere kino o ludziach poszukujących nowych dróg i funkcjonujących na tle kontrastu, jaki stanowi współczesna Ameryka.
Tandetne na poziomie audiowizualnym kino antywojenne skupiające się na krytyce szeroko pojętej Ameryki, zamiast na emocjach bohaterów.
Poprawne i wzruszające, choć niepozbawione wad – zbyt wolne i mało zabawne – feministyczne kino rewolucyjne ze słusznym przekazem.
Sentymentalna oraz ckliwa opowieść z może i banalnym przesłaniem, ale jakże przy tym urocza, zabawna i przynosząca wytchnienie.
Surrealistyczna i skrajnie groteskowa – a przez to momentami zwyczajnie żenująca – opowieść o potrzebie bliskości, czułości oraz pieniędzy.
Poruszająca i bezbłędnie zrealizowana na poziomie technicznym opowieść o człowieku skazanym na głuchotę, w ciszy odnajdującym spokój.
Sentymentalne i patetyczne kino łączące w sobie subtelny humor i rozdzierającą gorycz, sprawiające, że całość urzeka i działa.
Zakorzeniona w tradycji Sturgesa i Capry satyra na amerykańską politykę oraz krytyka tamtejszego finansowania kampanii wyborczych.
Skromne, inteligentne i bliskie życiu kino, w którym jednak pojedyncze wygrane etapy nie przekładają się na zwycięstwo w całym wyścigu.
Emancypacyjna opowieść o żonie gangstera, która ryzykuje życie, by stanąć na własnych nogach i zapewnić bezpieczeństwo swojemu dziecku.