Zgrabna i błyskotliwie napisana komedia o kobiecej przyjaźni, która momentami cechuje się znamienną dla dekady i niepotrzebną mizoginią.
Znakomita komedia będąca wstępem do późniejszych rozważań Capry na temat zwykłego obywatela stającego przed wyborem pomiędzy dobrobytem a własną tożsamością.
Szczera i wrażliwa, niespieszna i porywająca zarazem opowieść, w której do głosu dochodzą rdzenni mieszkańcy Ameryki z plemienia Oglala Lakota.
Łopatologiczna opowieść – wychodząca spod ręki zdolnego niegdyś reżysera – o tym, że dorosłość wcale nie jest taka fajna, bo przypomina horror.
Przedkodeksowa opowieść o pożądaniu, któremu w gąszczu tropikalnej dżungli akompaniują dzikie i rozerotyzowane dźwięki kotłów.
Niepotrzebnie w trzecim akcie rozwleczone kino o rządzonym przez mężczyzn świecie, w którym walka kobiety z patriarchatem skazana jest na zagładę.
Atak przypuszczony na żółte dziennikarstwo, którego społeczna szkodliwość jest tak duża, że twórcy bezpardonowo porównują je do mafijnych struktur.
Prosta i cicha historia o ponownym spotkaniu dwojga bliskich sobie niegdyś ludzi, w których tli się nostalgia za przeszłością.
Wyjątkowo udana komedia romantyczna sięgająca korzeniami do najlepszych screwballowych wzorców z lat trzydziestych.
Poważne kino niebojące się równie poważnych i kontrowersyjnych tematów: od molestowania seksualnego przez niechcianą ciążę aż po potencjalną aborcję.